سمنتوم نوعی بافت همبند حاوی کلسیم یا مواد معدنی روی ریشهی دندان است که با اتصال به فیبرهای محافظ دندان در استخوان فک، به استحکام دندان کمک میکند. البته ممکن است سمنتوم هم در ریشه و هم در تاج دندان وجود داشته باشد، ادامه مطلب
استخوان فک تحت تاثیر فشار ناشی از جویدن حفظ و تقویت میشود؛ در صورتی که فردی به علت عدم وجود دندان دیگر قادر به جویدن نباشد، استخوان به تدریج تحلیل میرود و جذب بدن میشود. علل شایع تحلیل استخوان عبارتند از افتادن یا از دست رفتن دندانی که برای آن جایگزینی قرار داده نشده است، ادامه مطلب
تشخیص پالپیت در دندانهای شیری کودکان – علم پزشکی نوین روشهای متعددی برای شناسایی بیماریهای دهان و دندان ارائه مینماید. انواع پالپیت با معاینات سادهی پزشکی قابل تشخیص میباشند. طی معاینات، بایستی به جابجایی و حساسیت دندانها توجه ویژه شود. ادامه مطلب
پالپیت به بیماری بافتهای لثه گفته میشود، که مشخصهی ویژهی آن التهاب است. این عارضه معمولا در پی درمان نادرست بروز مییابد، از این رو ممکن است در همهی افراد، بزرگسالان و کودکان، رخ دهد. ادامه مطلب
هدف از معرفی فنآوری لیزر در زمینۀ اندودنسی (جراحی ریشه)، بهبود نتایج بدست آمده از فرآیندهای قدیمی بوده است. در روش نوین، با استفاده از انرژی نور، قدرت پاککنندگی و برطرف نمودن جرم و لایۀ اسمیر (لایهای رسوب میکروکریستالی و ارگانیک) از روی سطح ریشه و نیز ضد عفونی کردن ریشهی دندان افزایش مییابد. ادامه مطلب
خونریزی لثه یکی از مشکلات سلامت دهان و دندان است که معمولاً متخصصین ریشه دندان یا اندودنتیست ها در طول فعالیت روزانه خود بارها با آن مواجه میشوند. برخی از افراد به دلایل مختلفی دچار خونریزی میشوند که نمیتوان آن را یک مشکل حاد در نظر گرفت. اما برخی از افراد به دلایل دیگری دچار خونریزی در دندان و فک خود میشوند که بهمرورزمان مشکل آنها بیشتر شده و به مراجعه به دندانپزشک نیاز خواهند داشت. این دسته از افراد لازم دارند که منبع خونریزی خود را شناسایی کنند و اگر این خونریزی به دلایل حاد دندانپزشکی باشد باید نسبت به رفع آن اقدام کنند.
خونریزی لثه اگر ادامه داشته باشد لازم است که به یک متخصص ریشه دندان مراجعه شود و شرایط لازم برای درمان آن فراهم شود. بسیاری از افراد نسبت به این موضوع بیتفاوت بوده و حتی تا زمانی که شدت آن بالا نگیرد، نسبت به رفع آن اقدام نمیکنند. مرحله اولیه بیماری لثه به مانند تورم خود را نشان میدهند و پس از آن باعث ایجاد رنگدانه ها و درنهایت نوعی کبودی در لثه میشود. حال اگر در مراحل اولیه نسبت به درمان آن اقدام نشود، در مراحل بعدی منجر به خونریزی شده و درنهایت موجب از دست رفتن دندان خواهد شد.
در این مطلب ما قصد داریم عوامل ایجاد خونریزی لثه و همچنین راههای درمانی آن را به تفصیل شرح دهیم و نحوه جلوگیری از آن را بیان کنیم. پس با ما همراه باشید!

علت خونریزی لثه
همانطور که عنوان شد، خونریزی لثه شامل چند مرحله میشود که در هر کدام از این مراحل یک مشکل ویژه و بخصوص برای فک و دندانها به وجود میآید. هر کدام از این مشکلات در گام بعدی موجب بیماریها و مسائل متعددی دیگری میشود که در نهایت به خونریزی ختم میشود. با این وجود علت شایع خونریزی لثه را میتوان به دو مورد کلی دستهبندی کرد:
- مشکلات دهان و دندان: تورم لثه، زخم شدن دهان و دندان، تحمل فشارهای مکانیکی و عصبی، و مشکلات پریودنتال
- مشکلات سلامت عمومی: دیابت، ایدز، سوءتغذیه، مشکل قلبی، فشار خون بالا، داروهای آسپرین، برخی از مسکنهای درد، بعضی داروهای ضد افسردگی و غیره میتواند باعث خونریزی لثه شود.
بیماری های لثه
بیماری لثه ممکن است به علت عوامل مختلفی ایجاد شود که شایعترین علت آن عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. بهطورکلی کسانی که نمیتوانند نکات بهداشتی را به شکل مناسب اجرا کنند، با یک دهان پر از باکتری مواجه هستند که با بزاق آنها ترکیب میشود و یک لایه چسبنده به نام پلاک بر روی دندانها ایجاد میکند. متأسفانه پلاک دندان بسیار پایدار بوده و باکتریها را به مدت بیشتری بر روی دندان حفظ میکند. از سوی دیگر زمانی که این فرد از غذاهای نوشیدنیهای با کربوهیدرات بالا استفاده میکنند، باکتریها از این مواد به عنوان مواد مغذی استفاده کرده و باعث ایجاد نوعی اسید میشود که برای تحریک لثه و ملتهب کردن آنها کافی است.
در گام دوم، عدم توجه به لثه باعث میشود که این باکتریها و شرایط آنها پیشرفت کرده مشکلات فرد وارد فاز بعدی میشوند. در این فاز لثهها بهمرورزمان دچار خونریزی شده و فرد به یک مشکل رایج به نام خونریزی لثه مبتلا خواهد شد. بهطورکلی عوامل ایجاد التهاب در لثه و درنهایت خونریزی لثه را میتوان به موارد زیر ارتباط داد:
- ضعف بهداشت دهان و دندان
- مصرف توتون و تنباکو
- سابقه خانوادگی بیماری لثه
- سوء تغذیه و کمبود ویتامینها
- مشکل
- دیابت
- سن – بیماری لثه در افراد مسن بیشتر شایع است
- سیستم ایمنی ضعیف – HIV و ایدز بدخیمی.
- شیمی درمانی و پرتودرمانی
- غربالگری و ضعف تروماتیک
- تغییرات هورمونی در دختران / زنان
علائم خونریزی لثه
بهطورکلی علائم خونریزی لثه بسیار واضح هستند و شخص بیمار با کمی دقت میتواند آنها را تشخیص دهند. بااینوجود دندان پزشکان و متخصصین ریشه دندان توصیه میکنند که در صورت مواجهه با علائم ابتدائی این بیماری بلافاصله به دندانپزشکی ارتودنتیست شخصی خود مراجعه کرده برای مقابله با آن برنامه ریزی کنید. علائم خونریزی لثه عبارتاند از: بوی بد دهان، قرمزی، تورم لثه، خونریزیهای خفیف و شدید، حساسیت دندان، دندانهای لق و نرم و حتی از بین رفتن درد دندانها.
نکتهای که در مورد این علائم وجود دارد این است که شاید در مراحل ابتدایی بسیار خفیف باشند و فرد به آنها اهمیت ندهند. اما مراحل اولیه در مورد خونریزی لثه بسیار مهم بوده و فرد باید در همین فاز نسبت به کنترل آن اقدام کند. در برخی از موارد ممکن است خونریزی به حدی کم باشد که به هنگام غذا خوردن توسط فرد بلعیده شده و امکان تشخیص آن نباشد. به هر حال فرد در این مرحله باید مراقبت بیشتری از دهان و دندان خود انجام دهد تا بتواند بهراحتی مشکل خود را تشخیص دهد.

راههای پیشگیری از خونریزی لثه
برای جلوگیری از خونریزی لثه میتوان بهراحتی برنامههای بهداشتی و مراقبت از دهان و دندان انجام داد درنهایت از ایجاد آن ممانعت به عمل آورد. برخی از راههای پیشگیری عبارتاند از:
- شستشوی دهان و دندان بعد از هر بار غذا خوردن و در برخی موارد استفاده از محلول دهانشویه کلرهگزیدین؛
- استفاده از خمیردندان مناسب همراه با مسواکهای نرم و یا مسواکهای برقی
- استفاده از نخ دندان و خلال دندان؛
- ماساژ روزانهی لثه و اطراف دندانها؛
- عادت به خوردن و جویدن غذاهای فیبردار و سخت، سعی کنید غذاهای نرم را به یک عادت تبدیل نکنید؛
- اجتناب از مصرف توتون و تنباکو؛
- داشتن برنامه منظم برای پاک کردن دندانها و حذف پلاک از روی آنها؛
- مراجعه به پزشک یا اندودنتیست به صورت هر ۶ ماه یکبار پیشگیری از خونریزی لثه.

درمان خونریزی لثه
شیوههای درمانی خونریزی لثه بسیار متفاوت هستند و با توجه به شدت بیماری معمولاً اندودنتیست سعی میکنند که روشهای مختلفی را پیشنهاد دهد. عمومیترین روش برای درمان خونریزی لثه استفاده از دهانشویه ضدعفونی حاوی کلرهگزیدین یا بتادین گارگل است که روش مناسبی محسوب میشود. البته زمانی که شدت خونریزی بسیار بالا باشد، ممکن است شیوههای درمانی شدیدتری مانند جراحی پریودنتال پیشنهاد شود. در برخی موارد پیشنهاد میشود که دندانهای آسیب دیده از بین رفته و باید کنده شوند.
بهطورمعمول آنتیبیوتیکها مانند مترونیدازول، داکسی سایکلین، آموکسی سیلین بر اساس شرایط استفاده میشوند که تشخیص آن بر عهده دندانپزشک یا اندودنتیست است که نحوه مقابله با خونریزی لثه را انتخاب میکنند. البته جراحی دندان به عنوان آخرین راه پیشنهادی انتخاب میشود که معمولاً چاره دیگری برای پزشک باقی نمیماند.
درمان ریشه دندان یا در اصطلاح عصب کشی دندان یکی از شیوههای دندانپزشکی برای جلوگیری از پیشروی عفونت دندان و به وجود آمدن عواقب جدیتر است که دندانها را در برابر مشکلات مختلف محافظت میکند. اگر شما هم از کسانی هستید که اخیراً اندودنتیست ها به شما اطلاع دادهاند که باید دندانهای خود را از عصب کشی کنید، به احتمال زیاد کمی عصبی هستید و در مورد نتیجه آن نگران هستید. اما در حقیقت هیچ نیازی به نگرانی نیست و درمان ریشه دندان یک شیوه کاملاً معمولی است که هر ساله میلیون ها نفر در دنیا آن را انجام میدهند و معمولاً در عرض چند ساعت نیز تکمیل میشود.
به عنوان یک مرکز مرتبط با درمان ریشه دندان، در ادامه ده سؤال پرتکرار که به تکرار پرسیده می شود راذکر میکنیم و به عنوان یک متخصص اندودنتیست به آنها جواب میدهیم. پس با ما همراه باشید!

۱- چرا افراد مختلف به درمان ریشه دندان نیاز دارند؟
بررسی استفاده از درمان ریشه دندان اهمیت بسیاری دارد به خوبی میتواند نقش درمان ریشه دندان در حفظ آنها را نشان دهد. مشکلات متعددی ممکن است برای فرد رخ دهد که به این شیوه درمانی نیاز دارد. برخی از شایعترین مشکلها عبارتند از شکاف در دندان، شکستگی، حفرههای جدی و عفونت در ریشه دندان.
اساساً تمامی این شرایط باعث ایجاد عفونت در ریشه دندان منجر میشود و باید شیوههای مختلفی برای اصلاح آن در نظر گرفت. بنابراین میتوان گفت که افراد مختلفی برای استفاده از شیوه درمان ریشه دندان کاندید هستند و هر کدام از آنها ممکن است به دلایل مختلفی مجبور به استفاده از این شیوه درمانی شوند. البته نتیجه نهایی که این بیماران دریافت میکنند این است که از پدیده از دست دادن دندان رها میشوند.
۲- عفونت ریشه دندان چیست و چگونه از آن اطلاع داشته باشند؟
هنگامی که در بخش پایینی دندانها (زیر لثه) حفرههای ایجاد میشود، باکتریها به سرعت به بخش داخلی دندان نفوذ کرده و باعث از بین رفتن بخشهای داخلی و زنده آن میشود. این وضعیت برای سلامتی دندانها و لثهها بسیار بد است و فشار زیادی بر روی بافتهای اطراف دهان ایجاد میکند. اگر روش درمانی مختلفی برای این موضوع در نظر گرفته نشود، باعث از بین رفتن دندانها و ایجاد بیماریهای شدید در لثه میشود.
تشخیص عفونت ریشه دندان گاهی اوقات میتواند بسیار ساده باشد و در برخی موارد پیچیدهتر است. معمولان تشخیص دادن آنها توسط دندانپزشک یا اندودنتیست صورت میگیرد و حتی در برخی موارد ممکن است چندان درد محسوسی نیز نداشته باشد. از لحاظ ظاهری، میتوان به وجود تاولهای همانند جوش، التهاب در لثه، تغییر رنگ دندانها، حساسیت به موارد مختلف و حتی درد اشاره کرد. البته توجه داشته باشید که درمان ریشه دندان ممکن است در برخی از آنها کارایی داشته باشد و اگر وضعیت عفونت بسیار حاد باشد، ممکن است اندودنتیست یا دندانپزشک برای خارج کردن دندان بیمار اقدام کند.

۳- در جریان درمان ریشه دندان چه اتفاقی رخ میدهد؟
درمان ریشه دندان معمولاً شامل سه یا چهار فرآیند جداگانه است که معمولاً چند ساعت طول میکشد. این فرایند ممکن است برای دندانپزشک یا اندودنتیست دشوار و پیچیده باشد، با درد یا استرس برای بیمار همراه نیست و بیمار تنها کاری که باید انجام دهد این است که برای مدت طولانی بنشیند. این شیوه درمانی از ایجاد یک سوراخ در قسمت بالایی دندان شروع میشود که توسط متههای مخصوص صورت میگیرد. در گام دوم، اندودنتیست با استفاده از یک ابزار خاص اقدام به تخلیه پالپ دندان و قسمتهای عفونی آن میکند.
پس از خالی کردن دندان توسط دستگاههای مکنده قوی، فضای داخلی دندان با استفاده از مواد آنتی بیوتیک و ضدعفونی کننده قوی شستشو داده میشود و تمام باکتریهای آن از بین میرود. در مرحله بعدی، این فضای داخلی با استفاده از ماده گوتاپرکا پر میشود و از این طریق یک مانع بزرگ برای حمله باکتریها بوجود میآید. آخرین مرحله درمان ارتودنسی شامل قرار دادن تاج دندان میشود که معمولاً چند روز بعد از پر کردن دندان انجام میشود، اما تصمیم نهایی در مورد آن بر عهده اندودنتیست و بیمار است
۴- چرا دندانپزشک پس از درمان از تاج دندان برای من استفاده میکند؟
هنگامی که درمان ریشه دندان کامل میشود، دندانپزشک باید به دنبال یک گزینه برای بازسازی دندان باشد و به سراغ گزینههایی مانند استفاده از تاج دندان برای پوشاندن سطح دندان میرود. معمولاً زمانی که بخشهای داخلی دندان تخلیه میشود، اندودنتیست با استفاده از مواد مختلف، بخشهای داخلی دندان را ضدعفونی کرده و باکتریها را از بین میبرد. در مرحله بعدی با استفاده از مواد پرکننده، تمامی قسمتهای برداشته شده را پر میکند و از این طریق از وجود آمدن عفونت مجدد جلوگیری میکند. اما نمیتوان این مرحله را آخرین مرحله درمان ریشه دندان دانست، زیرا ممکن است باکتریها مجدداً به بخشهای داخلی نفوذ کنند.
به همین دلیل استفاده از تاج دندان و پوشش دادن سطح دندان کمک میکند که فرآیند تعمیر دندان به شکل کامل صورت گیرد. معمولاً اندودنتیست ها توانایی قرار دادن تاج دندان را دارند و معمولاً خودشان این قسمت را انجام میدهند؛ اما اگر در این زمینه مهارت کافی نداشته باشد، به بیمار توصیه میکند که تاج دندان را برعهده یک دندانپزشک ماهر قرار دهند.

۵- آیا روش درمان ریشه دندان درد آور است؟
وجود درد در جریان درمان ریشه دندان بسیار نادر است؛ زیرا اندودنتیست ها سعی میکنند که با استفاده از بی حس کنندههای مختلف عصبهای دندان را به طور کامل غیر فعال کنند. این روش برای رفع درد دندان و جلوگیری از درد ناشی از برداشتن آن طراحی شده است و فرد هیچ گونه دردی احساس نمیکند. البته زمانی که اثر این داروهای بی حس کننده از بین میرود، ممکن است به دلیل التهاب کمی درد و تورم وجود داشته باشند که به عنوان بخشی طبیعی از جریان درمان ریشه دندان شناخته میشود و مدت کوتاهی در دهان فرد باقی میماند.
عصب کشی یا درمان ریشه چیست؟
عصب کشی یا درمان ریشه به فرایندی گفته میشود که در آن بافتهای داخل دندان تخلیه شده و دندان پاکسازی میشود. علت نیاز به عصب کشی، التهاب و عفونت فضای داخلی دندان است که به آن پالپ گفته میشود. در صورتی که عواملی مانند پوسیدگی عمیق باعث آسیب دیدن پالپ شوند، تنها راه درمان تخلیه محفظه پالپ است. در صورت عفونت گسترش پیدا کرده و به ریشه دندانهای مجاور، استخوان پیرامون و حتی جریان خون گسترش مییابد. هنگامی که با دندان درد به دندانپزشک مراجعه میکنید، ممکن است مشکلتان تنها چند دستور ساده برطرف شود و یا مجبور به عصب کشی و یا حتی کشیدن دندان باشید. روش درمان بستگی به علت دندان درد دارد.

تشخیص نیاز به عصب کشی چگونه است؟
هنگامی که به دندانپزشک مراجعه میکنید، دندانپزشک پس از شنیدن صحبتهای شما در مورد علائم و نگرانیهای تان، دهان شما را معاینه کرده و احتمالاً آزمایشهایی برای تأیید تشخیص توصیه میکند. به این ترتیب مشخص میشود آیا نیاز به عصب کشی دارید یا خیر.
روشهای معاینه و تشخیص نیاز به عصب کشی دندان
- عکس پرتوی ایکس
- بررسی و شناسایی دملهای مداوم یا مکرر لثه
- شناسایی تغییر رنگ دندان
- نمایان شدن عصبهای دندان
- تست دق یا ضربه
- تست سرما و گرما
- تست الکتریکی
- بی حسی انتخابی
- تست حفره
معمولا تمام روشهای گفته شده برای معاینه دندان استفاده نمیشود و ضرورتی ندارد همه این روشها انجام شوند. همچنین توجه داشته باشید دندانی که نیاز به عصب کشی دارد لزوماً نباید دمل در لثه ایجاد کرده باشد یا باعث تغییر رنگ دندان شده باشد بلکه حتی ممکن است درد هم ایجاد نکند. در بیشتر موارد حتی یکی از روشهای نام برده مانند عکس پرتوی ایکس میتواند اطلاعات کاملی در مورد دندان در اختیار دندانپزشک قرار دهد. با این حال برای تأیید و وضعیت ممکن است از چند روش دیگر بهره برده شود.

-
عکس پرتوی ایکس
گاهی اوقات ممکن است دندانی که دچار مشکل شده هیچ درد و تورمی ایجاد نکند بنابراین شما متوجه نیاز فوری دندان به درمان نمیشوید. به همین علت چکاپهای منظم دندانپزشکی اهمیت دارد. در عکسهای پرتوی ایکس بسیاری از مشکلات دندانی حتی اگر در مراحل اولیه باشند شناسایی میشوند و به سرعت تحت درمان قرار میگیرند، بدون این که نیاز به درمانهای پیچیده و تهاجمی داشته باشند.
عکس پرتوی ایکس مشکلات زیادی را بر اساس میزان عبور پرتو مشخص میکند. نفوذ پذیری بافتهای مختلف در مقابل پرتوی ایکس متفاوت است و همین موضوع باعث شناسایی انواع ساختارها و ضایعات دهانی میشود. برای مثال ممکن است نوک ریشه دندان بافت مدور متفاوتی را نشان دهد که نشان دهنده آبسه است. همچنین تغییرات استخوان به علت عفونت داخل دندان در این تصاویر مشخص میشود. با این حال توجه داشته باشید عکسهای پرتو ایکس همیشه به صورت صد در صد نمیتواند یافته عصب کشی دندان را نشان دهد. از طرفی عناصر مشکوکی ممکن است در عکس دیده شود در حالی که هیچ مشکل آسیب شناختی ندارد. بنابراین استفاده از این روش در ترکیب با روشهای دیگر بسیار مطمئنتر خواهد بود.
-
دمل لثه
یکی دیگر از نکات مهم که دندانپزشک هنگام معاینه دهان به آن توجه میکند، وجود یا عدم وجود دمل در لثه است که در دندانپزشکی به آن فیستول (fistulous tract) گفته میشود. در حقیقت دمل لثه یا فیستول به ترشحات چرکی گفته میشود که عفونت داخل دندان را به سمت دهان هدایت کرده و به جای نفوذ به بافتهای نرم اطراف دندان در دهان تخلیه میشود. بنابراین در این حالت چرک داخل دندان راهی به بیرون پیدا کرده است. همچنین ممکن است چرک تجمع یافته در داخل دندان وارد بافتهای نرم شده و باعث تورم شود. در صورتی که مسیر تخلیه چرک مسدود شده باشد، معمولاً به جای تخلیه و ترشح آن به داخل دهان، شاهد تورم لثه خواهیم بود. در هر حالت معمولاً این نواحی به لمس حساس هستند اما لزوماً تجربه این وضعیت به معنی نیاز به عصب کشی نیست. در برخی موارد ضایعات مشابهی ایجاد میشود که در اثر عفونت لثه اتفاق افتاد است و ربطی به پالپ دندان ندارد.
-
تغییر رنگ دندان
هنگامی که دندان دچار تغییر رنگ میشود معنی آن ایجاد تغییراتی در فضای عصبی داخل دندان است. در بسیاری از موارد تغییر رنگ دندان نشان دهنده نیاز به عصب کشی میباشد. اغلب تغییر رنگ دندان به عنوان یکی از پیامدهای نوعی ضربه دیدن یا ترومای دندان است. جالب است بدانید در برخی موارد ممکن است ۱۰ سال طول بکشد تا تغییر رنگ اتفاق بیفتد. توجه داشته باشید تغییر رنگ دندان ممکن است همراه با دندان درد و یا تورم لثه نباشد . از طرفی سیاه شدن دندان همیشه به معنی نیاز به عصب کشی نیست. این نشانه باید همراه با علایم دیگر باشد تا بتوان علت آن را به صورت دقیق تشخیص داده و درمان نمود.
-
نمایان شدن عصب ها
از آنجایی که نمیتوان به راحتی مشخص کرد عصب دندان چقدر به سطح دندان نزدیک است، نمایان شدن عصب حتی ممکن است در اثر اشتباهات دندانپزشکی نیز اتفاق بیفتد. در این موارد باید عصب کشی انجام شود چرا که نمایان شدن عصب ها باعث تخریب بافتها در آینده خواهد شد. همان طور که پیشتر گفته شد عصب ها و رگهای خونی در بخش داخلی دندان که به آن پالپ گفته میشود قرار دارند.
-
تست پالپ
عکسهای پرتوی ایکس، دمل لثه، تغییر رنگ دندان و نمایان شدن عصب نشانگرهای اصلی نیاز به عصب کشی دندان هستند. با این حال ممکن است دندانپزشک با استفاده از یک یا چند روش تست پالپ نیاز به عصب کشی دندان را تأیید نماید. تستهایی که برای ارزیابی وضعیت آسیبدیدگی پالپ و نیاز به عصب کشی انجام شود عبارتند از:
- ضربه زدن به دندان
- قرار دادن دندان در معرض محرک داغ یا سرد
- بی حسی انتخابی
- تست حفره
- تست الکتریکی
- عکس پرتوی ایکس در زوایای مختلف