پست و کور برای پر کردن دندان

عموماً پس از انجام و تکمیل درمان ریشه (عصب کشی) دندان، اکثر دندانپزشک ها استفاده از روکش های دندانی را توصیه می کنند. در اکثر موارد، دندانپزشک ها به بیماران خود می گویند قبل از پر کردن و قرار دادن روکش روی دندان لازم است پست و کور داخل دندان قرار بگیرند.

سیستم پست و کورهای دندانی اساساً شکلی از ترمیم های دندانی است که برای ایجاد یک تکیه گاه برای روکش مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این، می تواند برای استحکام بخشیدن به دندانی استفاده شود که ضعیف شده است.

پست و کور برای پر کردن دندان

پست و کور چیست؟

در برخی موارد خاص، در نتیجه شکستگی، از دست رفتن پر شدگی داخل دندان، پوسیدگی، یا ایجاد یک حفره بزرگ داخل دندان، ممکن است بخشی از ساختار دندان از دست رفته باشد. قرار گیری کور داخل دندان عبارت است از جایگزینی بخش بزرگی از ساختار از دست رفته دندان توسط دندانپزشک به منظور آماده سازی دندان برای قرار گیری روکش روی آن. این کار با این هدف انجام می شود که پایه و اساسی برای ترمیم دندان ایجاد شود و دندان به بهترین شکل ممکن خود برسد.

کور را می توان مستقیماً و در تمامی اشکال ترمیم های دندانی ساخت. تفاوت هایی که بین کور دندانی و پست و کور دندانی وجود دارند از این نظر هستند که در پست و کور، پست برای نگه داشتن کور روی دندان استفاده می شود. علاوه بر این باید به خاطر داشته باشید که پست و کور تنها می توانند برای دندان هایی استفاده شوند که قبلاً تحت درمان ریشه (عصب کشی) قرار گرفته اند. در حالی که، کور دندانی می تواند برای هر دندانی استفاده شود.

موادی که عموماً در این فرایند مورد استفاده قرار می گیرند یا کامپوزیت های دندانی هستند، که در باندینگ دندان ها، یا پر کردن دندان ها به رنگ سفید استفاده می شوند، یا آمالگام دندانی، که فلزی است که برای پر کردن دندان به رنگ نقره ای مورد استفاده قرار می گیرد.

مقدار زیادی از استحکام روکش دندان به مقدار ساختار دندانی بستگی دارد که در عمق روکش دندان قرار می گیرد. اگر این فضا با مقدار اندکی از ساختار دندان پر شود، ممکن است روکش به راحتی شل شود. استفاده از کور برای بازسازی دندان راهکاری فوق العاده برای افزایش استحکام روکش دندان است. دندان بازسازی می شود تا به ساختار و ابعاد اصلی خود نزدیک تر شود. وقتی استحکام روکش دندان افزایش پیدا می کند، احتمال دوام دندان در دراز مدت به حداکثر میزان خود می رسد.

پست و کور برای پر کردن دندان

فرایند قرار گیری پست و کور داخل دندان

برای قرار گیری پست و کور، دندانپزشک ابتدا فضای لازم برای قرار گیری پست داخل دندان را با استفاده از دریل ایجاد می کند. این فضایی است که داخل یکی از کانال های ریشه دندان قرار دارد که در فرایند سیل کردن درمان اندودانتیک دندان پر شده است.

پست باید ابعاد مشخصی داشته باشد که دقیقاً با فضایی تطبیق داشته باشد که دریل شده است. مرحله بعد قرار گیری یک ترمیم دندانی است که رو و اطراف انتهای پست که از ریشه بیرون زده است را فرا می گیرد تا کور را تشکیل دهد. این کار زمانی انجام می شود که پست محافظت شده است. سپس کور در جای خود توسط ساختارهای دندانی اطراف و پست حمایت می شود.

پست و کور برای پر کردن دندان

انواع پست های دندانی

در ایام قدیم پست ها از فلز ضد زنگ، فلز قالب گیری شده، و تیتانیوم ساخته می شدند، اما در حال حاضر می توانید پست های فیبر کربن و سرامیکی نیز پیدا کنید. اساساً دو نوع سیستم پست و کور وجود دارد؛ پیش ساخته و سفارشی.

پست های پیش ساخته

معمولاً قرار گیری این نوع پست ها داخل دندان نیاز به زمان کمتری دارد. زیرا نیاز نیست در لابراتوار ساخته شوند. بنابراین، وقتی تصمیم به استفاده از آنها گرفته می شود می توانند داخل دندان قرار بگیرند، و فضای لازم برای پست، پس از اتمام موفقیت آمیز درمان اندودانتیک، بدون هیچ گاتا پرکایی آماده خواهد شد.

مواد کور، مانند کامپوزیت های دندانی، می توانند در اطراف پست پیش ساخته را پر کنند. سپس باید مواد خشک شوند و به آنها این فرصت داده شود که به خوبی شکل روکش دندان را به خود بگیرند، سپس می توان برای روکش قالب گرفت.

سیستم پست هایی که از رزین کامپوزیت تقویت شده با فیبر ساخته می شوند در سراسر دنیا مورد قبول قرار گرفته اند زیرا مقاومت بالایی در برابر شکستگی ساختار دندانی دارند که قابل درمان نیست. یکی از این نوع شکستگی ها، شکستگی عمودی ریشه دندان است.

پست و کورهای قالب گیری شده

در مواردی که فضای پست به گونه ای نیست که با پست پیش ساخته تناسب کامل داشته باشد، پست و کورهای سفارشی می توانند متناسب با دندان قالب گیری و ساخته شوند تا با این فضا تناسب کامل داشته باشند. سپس با قرار دادن پست پیش ساخته (که از جنس پلاستیک است) درون مواد رزین، الگویی رزینی ساخته می شود.

به عنوان مثال، رزین دورالی برای رساندن دندان به ابعاد مورد نیاز کاربرد دارد. وقتی این فرایند تکمیل می شود، پست رزینی الگو از داخل ساختار دندان برداشته می شود و به شکل دهنده اسپرو (sprue former) متصل می شود. این دقیقاً به همان شکلی انجام می شود که الگوی مومی روکش دندان ساخته می شود. با استفاده از تکنیکی که تحت عنوان lost-wax شناخته می شود، یک واحد از پست سفارشی را می توان از تیتانیوم، طلا، یا هر فلز دیگری ساخت. پست سفارشی از جنس اکسید زیرکونیا نیز می تواند برای پوشاندن منطقه ای استفاده شود که پست طلایی قابل استفاده نیست. رنگ دندان باعث خواهد شد سایه کمتری زیر ترمیم نهایی قابل مشاهده باشد.

به همین ترتیب، با استفاده از پلی وینیل سیلوکسان (polyvinyl siloxane) و مواد قالب گیری پست پلاستیکی، می توان از فضای پست و قوس دندانی قالب گرفت، که می توان از آن در ساخت یک پست فوق العاده در لابراتوار استفاده کرد.

آماده سازی دندان برای پست و کور دندانی

زمان قرار گیری پست پس از درمان ریشه، برای ایجاد یک سیل کورونال روی سیستم کانال ریشه و حفظ یک سیل مقاوم برای پر کردن ریشه دندان بسیار حیاتی است. برای پیشگیری از تضعیف شدن ناخواسته عاج دندان، سوراخ شدن پست و آسیب به پریودنشیوم، و خارج شدن گاتا پرکا، آماده سازی خوب فضای پست لازم است.

ارتفاع پست در حفظ روکش های بر پایه پست، ارتفاع ریشه، و نیز حفظ چهار تا پنج میلی متر از گاتا پرکا برای سیل آپیکال از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

آماده سازی مهم دیگری که برای این فرایند لازم است، حفظ بافت های کورونال دندان است، که به این منظور انجام می شود که امکان ایجاد سر پوش فراهم شود، که در عوض خطر شکستگی دندان را کاهش خواهد داد.