پالپکتومی چیست؟
در اين نوشته می خوانيد :
در داخل هر دندان محفظه ای به نام پالپ قرار دارد که در آن رگهای خونی، عصب ها و بافت همبند قرار دارد. اگر چه لایه مینا که سطح بیرونی دندان را پوشانده است و سخت‌ترین ماده بدن انسان محسوب میشود از دندان محافظت می‌نماید، اما در بسیاری از مواقع معمولاً به علت عدم رعایت بهداشت مناسب، دندان دچار پوسیدگی میشود. در صورتی که لایه مینا از دست برود، دندان در معرض آسیب قرار گرفته و پوسیدگی به بخش‌های عمیق‌تر نفوذ می‌کند. در چنین شرایطی ممکن است پالپ دچار عفونت شود. در برخی موارد بهترین راه نجات دندانی که پالپ آن دچار عفونت شده است، عملی به نام پالپکتومی است.
پالپکتومی چیست؟
در پالپکتومی چه کاری انجام میشود؟
ساده ترین توضیح برای درمان پالپکتومی این است که بخش‌های آلوده و آسیب دیده پالپ تخلیه می‌شوند. هدف از این درمان نجات دندان است تا نیازی به کشیدن آن وجود نداشته باشد. پالپکتومی مشابه عصب کشی است که در بزرگسالان انجام میشود و در واقع بخشی از فرایند درمان ریشه به حساب می‌آید. پس از این که دندانپزشک مواد آلوده و آسیب دیده پالپ را از دندان خارج نمود، محفظة داخل دندان را پاک سازی و ضد عفونی می‌نماید. پس از اتمام این مرحله، داخل دندان با مواد مخصوصی پر میشود تا راه نفوذ بر باکتری‌ها و آلودگی‌ها بسته شده و دندان مهر و موم شود.
پالپکتومی چیست؟
چرا پالپکتومی انجام میشود؟
پالپکتومی اغلب در کودکان انجام میشود که هنوز دندان‌های شیری دارند. ریشه دندان‌های شیری با ریشه دندان‌های دائمی متفاوت است. معمولاً دندان‌های شیری ریشه های کوتاه‌تری داشته و ریشه های آنها در نهایت توسط بدن باز جذب میشود. باز جذب ریشه ها باعث میشود دندان شیری بیفتد و با دندان دائمی جایگزین شود. از آنجایی که ریشه های دندان‌های شیری باید توسط بدن باز جذب شوند، در پالپکتومی از موادی برای پر کردن دندان استفاده میشود که قابلیت جذب شدن توسط بدن را داشته باشند.
چرا به جای پالپکتومی دندان شیری کشیده نمی‌شود؟
بسیاری از افراد تصور می‌کنند از آنجایی که دندان شیری در نهایت خواهد افتاد، اشکالی ندارد که زودتر از موعد بیفتد یا کشیده شود. به همین علت این سوال برایشان پیش می‌آید که اصلاً چرا باید دندان شیری پوسیده یا عفونی را نجات دهیم.
باید بدانید دندان‌های شیری وظیفه مهمی بر عهده دارند. مهم‌ترین وظیفه آنها حفظ فضای لازم در فک برای بیرون زدن دندان‌های دائمی است. وظیفه دیگر آنها کمک به غذا خوردن و جویدن غذا و همچنین تکلم صحیح می‌باشد. در صورتی که یک یا چند دندان شیری زودتر از زمان خود کشیده شوند، جای خالی آنها ممکن است توسط دندان‌های مجاور پر شده و دندان دائمی زیر آن نتواند بیرون بیاید. همچنین در بسیاری از موارد به علت کاهش فضا، نیروی بیرون زدن دندان دائمی باعث کج شدن دندان‌های دیگر شده و در نهایت فرد مجبور به درمان ارتودنسی میشود.
با این حال می‌توان گفت همیشه درمان پالپ لازم نیست. در برخی موارد کشیدن دندان گزینه بهتری می‌باشد. تصمیم گیری برای کشیدن دندان یا حفظ آن بستگی به این دارد که دندان دائمی چه زمانی می‌خواهد بیرون بزند. همچنین موقعیت دندان شیری آسیب دیده و شدت آسیب دیدگی و عمق عفونت اهمیت دارد.
چگونه می‌توان از نیاز به پالپکتومی پیشگیری نمود؟
مسلماً کسی دوست ندارد برای درمان دندانپزشکی اقدام نماید. بنابراین با چند اقدام ساده می‌توانید احتمال آسیب دیدگی دندان یا عفونت پالپ را به حداقل برسانید. مهم‌ترین کار رعایت بهداشت مناسب دهان و دندان است. توجه داشته باشید بهداشت دهان را از سنین بسیار پایین باید شروع کنید تا از سلامت دندان‌ها، لثه و استخوان او محافظت کرده و خطر پوسیدگی یا عفونت را به حداقل برسانید. انجمن دندانپزشکی آمریکا بیان می‌دارد شروع عادات بهداشتی دهان باید از زمانی که اولین دندان شیری بیرون می‌زند آغاز شود.
به کودک کمک کنید دوبار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزند تا احتمال خراب شدن دندان‌های شیری و گسترش پوسیدگی به حداقل برسد. اگر نمی‌توانید کودک را به مسواک زدن ترغیب کنید، از او بخواهید خودش شکل و رنگ مسواک خود را انتخاب کند. برای این منظور مسواکهای کودکانه زیادی طراحی شده است.
از چکاپهای منظم دندانپزشکی غفلت نکنید. هر چه دفعات مراجعه به دندانپزشک بیشتر باشد، مشکلات دندانی او زودتر شناسایی شده و درمان بسیار ساده تر، کم هزینه تر و کوتاه‌تر خواهد بود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.