کامپوزیت های دندانی

باندینگ کامپوزیت چیست؟

کامپوزیت باندینگ فرایند اعمال موادی به نام کامپوزیت یا رزین کامپوزیت های دندانی روی دندان ها است که با هدف زیباتر کردن دندان ها و دادن ظاهری بهتر به آنها انجام می شود. بیمارانی که برای این فرایند مراجعه می کنند اغلب احساس خوبی نسبت به دندان های طبیعی خود ندارند و از کج، ترک خورده یا لب پر بودن، یا سفید نبودن آنها ناراضی هستند.

تفاوت باندینگ کامپوزیت و ونیرهای کامپوزیت

کامپوزیت باندینگ با ونیرهای کامپوزیت متفاوت است، که در آن مشکلات جزئی تر اصلاح و برطرف می شوند و تنها روی تعداد اندکی دندان، یا حتی یک دندان انجام می شود. دندانپزشک ابتدا بایت و نحوه قرار گیری دندان ها روی یکدیگر را بررسی می نماید تا مطمئن شود باندینگ برای شما مناسب است و پس از آن برای انجام آن اقدام خواهد کرد.

کامپوزیت های دندانی

نباید باندینگ کامپوزیت را با این فرایندها اشتباه گرفت…

ونیرهای کامپوزیت یا “اصلاح لبخند” با ونیرهای کامپوزیت، عبارت است از اعمال رزین کامپوزیت روی یک یا همه دندان های جلوی دهان (که تحت عنوان 6 دندان اجتماعی شناخته می شوند). این کار شبیه رزین باندینگ نیست، گرچه ونیرها از مواد مشابهی ساخته شده اند. کامپوزیت ها همان مواد کامپوزیتی نیستند که برای پر کردن دندان استفاده می شوند و به عنوان مواد سفید برای پر کردن دندان نیز شناخته می شوند و برای دندان های عقب یا روکش های دندانی استفاده می شوند و به جای پوشش دادن بخش قابل مشاهده سطح دندان، تمام سطح آن را پوشش می دهند و از پرسلاین ساخته می شوند. این تفاوت ها ممکن است تا حدودی پیچیده باشند، اما با خواندن این مطلب می توانید با تفاوت های آنها آشنا شوید.

اگر در پی چیزی بهتر از باندینگ تک دندان- یا اصلاح تعدادی دندان شکسته یا آسیب دیده- هستید، لازم است به دندانپزشک مراجعه کنید تا ونیرهای پرسلاین یا ونیرهای کامپوزیت را به شما معرفی کند.

ونیرهای کامپوزیت به نوعی جلوه هنر دندانپزشک هستند و گرچه ارزان تر از ونیرهای کامپوزیت هستند، اما باید توسط دندانپزشکی ساخته شوند که درک عمیقی از نحوه عملکرد بایت دارد تا نتایج آنها یک عمر دوام داشته باشد. علاوه بر این، از کامپوزیت ها می توان برای بیمارانی استفاده کرد که دندان های کوچکی دارند و وقتی می خندند، حجم زیادی از لثه آنها قابل مشاهده است (که تحت عنوان لبخند لثه ای شناخته می شود).

مزایا و معایب باندینگ دندان ها

کامپوزیت باندینگ به چند دلیل برای بیماران بسیاری فوق العاده است. اولاً، فرایند انجام آنها به سرعت انجام می شود و برای تکمیل آن لازم است بیمار تنها یک مرتبه به دندانپزشک مراجعه نماید. بنابراین، این یک درمان یک جلسه ای است. این باعث می شود بتوانید در زمان و هزینه صرفه جویی کنید. این درمان با ونیرهای پرسلاین متفاوت است که برای دریافت آنها لازم است چند جلسه به دندانپزشک مراجعه کنید.

مزیت دیگری که کامپوزیت یا رزین باندینگ دارد این است که هیچ آسیبی به دندان های زیرین نمی رساند. میزان تهاجمی بودن این فرایند برای ترمیم دندان ها کمتر از سایر روش ها است، که به این معناست که دندانپزشک همیشه به فکر سلامت و آینده لبخند شماست و تنها روی اکنون و اینجا تمرکز ندارد یا سعی نمی کند تا جایی که می تواند از شما پول بگیرد.

کامپوزیت های دندانی

مراحل کامپوزیت باندینگ

بدون هیچ نیازی به تراشیدن دندان های موجود، و درد یا آسیب به آنها، مواد کامپوزیت روی دندان شکل داده می شوند. برخی بیماران نمی دانند تراش دندان ها قبل از دریافت ونیرهای پرسلاین چه خطراتی می تواند داشته باشد. مخصوصاً بیماران جوان تر که در دهه های 20 و 30 زندگی خود به سر می برند. تعداد ترمیم های انجام شده با ونیرهای پرسلاین برای بیماران جوان تر بسیار اندک است، که آن هم به دلیل خطرناک و پر هزینه (در اکثر موارد) بودن آنها است، که در آینده نیز هیچ سودی نخواهند داشت.

فرایند تراشیدن دندان ها- مهم نیست دندانپزشک شما چقدر هوشمندانه عمل کند- همیشه خطر آسیب دیدن دندان های سالم را به همراه دارد. این می تواند باعث شود نیاز به درمان ریشه یا در نهایت کاشت ایمپلنت داشته باشید. اینها خطراتی هستند که به همراه دارند و یکی از دلایلی است که رویکردهایی که کمتر تهاجمی هستند معمولاً ترجیح داده می شوند.

کامپوزیت باندینگ در مقایسه با ونیرهای پرسلاین- خطرات

چند تفاوت مهم بین کامپوزیت باندینگ های دندانی و ونیرهای پرسلاین وجود دارد. ونیرهای پرسلاین نوعی فرایند تهاجمی دندانی هستند. به این معنا که برای استفاده از آنها لازم است دندانپزشک از سطح دندان های موجود بتراشد، که غیر قابل بازگشت خواهد بود. “Over-prepping” یا تراش بیش از حد زمانی اتفاق می افتد که دندانپزشک به اشتباه حجم زیادی از سطح دندان را می تراشد و موجب آسیب به ساختار حساس زیرین دندان می شود.

این اشتباه می تواند برای دندان کشنده باشد و باعث شود دندان آنقدر آسیب ببیند که از دست برود. بیمارانی که از ونیرهای پرسلاین استفاده می کنند تحت فرایند آماده سازی دندان قرار می گیرند که در آن مقداری از مینای دندان تراشیده می شود تا جای کافی برای قرار گیری ونیر فراهم شود. بیماران جوان تر که ساختار دندان های آنها سالم تر است معمولاً نمی خواهند این خطر را به جان بخرند.

دومین تفاوت اصلی کامپوزیت و پرسلاین زمان انجام فرایند آنها است. فرایند باندینگ دندان ها معمولاً حدود یک ساعت زمان می برد. قبل از آنکه متوجه گذر زمان بشوید کار شما تمام خواهد شد. هیچ تزریق یا تراشیدنی لازم نخواهد بود. تفاوت تصاویر قبل و بعد فرایند موجب شگفتی بسیاری بیماران می شود. بر عکس، ونیرهای پرسلاین فرایندهای پیچیده تری هستند.

جلسه اول آماده سازی دندان ها را شامل می شود. پس از آن دندانپزشک با همکاری آزمایشگاه ونیرها را، بر اساس سلیقه بیمار، آماده خواهد کرد. طی این بازه زمانی ونیرهای موقت روی دندان های شما قرار می گیرند. وقتی وینرها آماده می شوند برای دریافت آنها به دندانپزشک مراجعه می کنید تا آنها را روی دندان ها قرار دهد. این فرایند می تواند حدود یک ماه زمان ببرد و خیلی پیچیده تر از باندینگ دندان است و خطری که دندان ها را تهدید می کند خیلی بیشتر است.

چه افرادی گزینه های مناسبی برای باندینگ دندان ها نیستند؟

مهم ترین مسئله در باندینگ دندان ها انتخاب بیمار با شرایط مناسب است. همه افراد شرایط لازم برای این درمان را ندارند و لازم است دندانپزشک شرایط دهان و دندان ها را کاملاً بسنجد تا مشخص نماید آیا بیمار برای درمان مناسب است یا گزینه دیگر لازم است. با این حال، اکثر افراد برای کامپوزیت باندینگ مناسب هستند، مخصوصاً اگر ساختار دندان ها از سلامت زیادی برخوردار است. به خاطر داشته باشید، سالم الزاماً به این معنا نیست که ظاهر آنها همانگونه باشد که بیمار می خواهد! بسیاری از بیماران دندان هایی دارند که از سلامت کافی برخوردار هستند اما بد شکل هستند، بین آنها فاصله وجود دارد یا کج هستند. اگر شما چنین شرایطی دارید، رزین باندینگ برای شما گزینه ای فوق العاده خواهد بود.