عادات غلط دهان و مشکلات دندانی در کودکان

نوزادان و کودکان کم سن غالباً به دلیل برخی از واکنش های احتمالی از پیش تعریف شده، عدم تغذیه، ترس، یا یک حس ناخوشایند ممکن است به صورت ناخودآگاه به برخی عادات بد دهانی مشغول شوند.

در مطالعات مختلف مشخص شده است ارتباط معنا داری وجود دارد بین تأثیر عادات بد دهانی و رشد فک و صورت و رشد و نمود به ماهیت، نقطه اوج، و طول عادت بستگی دارد.

عادت مکیدن انگشت در کودکان

مکیدن انگشت، عادتی است که در طول دوران کودکی اتفاق می افتد، و با بزرگتر شدن کودک می تواند با عادات دیگری جایگزین شود. این عادت شامل مکیدن انگشت و شست می شود و ممکن است رشد دندانی- اسکلتی را تغییر دهد، و در صورتی که طی یک دوره طولانی مدت ادامه پیدا کند می تواند منجر به بروز مال اکلوژن شود. افرادی که این عادات بد دهانی را دارند، اغلب هم نشانه های مشکلات بایت و هم بدشکلی انگشت یا شست را از خود نشان می دهند.

مکیدن انگشت باعث می شود زبان به موقعیت پایین تری جابجا شود. تغییر در تعادل بین فشار رو به بیرون زبان روی پلیت (سقف دهان) و فعالیت رو به داخل عضلات گونه ها می توانند روی قوس دندانی بالا تأثیر بگذارند، که غالباً منجر به جلو آمدگی دندان های جلوی فک بالا، بلع غیر طبیعی، اپن بایت قدامی، و کراس بایت خلفی می شود.

دندان های خلفی ممکن است به رشد و بیرون آمدن خود ادامه دهند زیرا قرار گیری انگشت بین قوس دندانی بالا و پایین تماس اکلوزال را کاهش می دهد. چرخش رو به پایین و عقب فک پایین نیز ممکن است اتفاق بیفتد. مال اکلوژن ناشی از مکیدن انگشت با مال اکلوژنی که در نتیجه مکیدن شست بوجود می آید متفاوت است.

بایت لبه به لبه یا کراس بایت قدامی می تواند در کودکانی مشاهده شود که انگشت می مکند زیرا این رفتار مندیبل (فک پایین) را به موقعیت جلوتری هدایت می کند.

پالاتال کریب و پالاتال آرک Palatal cribs and arches، مشاوره دادن و تشویق کردن برای تغییر رفتار (که تحت عنوان مشاوره / درمان روانشناختی نیز شناخته می شود)، استفاده از یک ماده تلخ و بد مزه روی انگشت یا شست کودک یا ترکیبی از این درمان ها می تواند امتحان شود تا به کودک کمک کند این عادت بد ترک شود.

تانگ تراست یا فشردن زبان بین دندان ها

تانگ تراست شرایطی است در طول بلع که در آن زبان در تماس با هر یک از دندان های پیشین تا مولر قرار می گیرد. اصلاح این عادت و اصلاح مال اکلوژن احتمالاً دو طرفه است، به این معنا که عادت زبان ممکن است موجب بروز مال اکلوژن شود و مال اکلوژن ممکن است با بوجود آمدن عادت ارتباط داشته باشد.

کودکانی که عادت تانگ تراست را دارند در مقایسه با کودکانی که تانگ تراست ندارد، تمایل بیشتری به نقص لب، عقب بردن دندان های جلوی فک بالا، عادت تنفس دهانی، بیش فعالی عضله چانه، اپن بایت، و نوک زبانی حرف زدن دارند.

تانگ تراست ممکن است روی درک حسی دهان نیز تأثیر داشته باشد، که می تواند منجر به تغییر در فعالیت حرکتی، و نیز تشدید میزان مال اکلوژن شود.

اصلاحات جراحی یا ارتودنتیک محیط دهان، محدودیت های مکانیکی، یا یادآورهایی مانند کریب، گفتار درمانی، و درمان مایوفانکشنال دهانی می توانند استفاده شوند تا کودک برای دست کشیدن از این عادت به روش های فردی انگیزه داشته باشد.

مکیدن یا جویدن پوست لب ها

عادات لب شامل مکیدن یا جویدن پوست لب ها یا داخل گونه ها هستند، که از بین آنها جویدن پوست لب پایین در بین بقیه شایع تر است. در بیمارانی که عادت مکیدن لب پایین را از خود نشان می دهند، انقباضات شدید در عضله اربیکولاریس و عضله چانه وجود دارند، که منجر به منحرف شدن رو به جلوی دندان های فک بالا و منحرف شدن رو به عقب دندان های فک پایین، افزایش اورجت، ایجاد فاصله کلی بین دندان های فک بالا، غیر عادی بودن دندان های پیشین فک پایین، و عمیق شدن حفره وسط لب و چانه.

در مقایسه، مکیدن لب بالا ممکن است باعث محدود شدن رشد فک بالا و کراس بایت قدامی شود. مشاهده انقباض قوس دندانی بالا و پایین و نیز اپن بایت خلفی در بیمارانی که مکیدن و جویدن داخل گونه ها را انجام می دهند کاملاً عادی است.

لیپ بامپر یا ضربه گیر لب می تواند برای ترک این عادت استفاده شود.

تنفس دهانی از روی عادت

تنفس دهانی از روی عادت عموماً با مسدود شدن مجرای بینی بروز می یابد که در نتیجه بیماری های مختلف اتفاق می افتد، از جمله هیپرتروفی غدد لنفاوی، لوزه، سقف دهان، رینیت (التهاب مخاط بینی)، و nasosinusitis  (التهاب سینوس های بینی) و هیپرتروفی توربین های بینی.

تغییر الگوی تنفس از بینی به دهان روی موقعیت قرار گیری زبان تأثیر می گذارد و باعث به هم خوردن تعادل عضلات دهان و اطراف دهان می شود. ناهنجاری های آناتومیک می توانند در افرادی که تنفس دهانی دارند مشاهده شود (از جمله اپن بایت، چرخش پاد ساعت گرد مندیبل، افزایش ارتفاع صورت در قسمت تحتانی جلوی صورت، و باریک شدن ماگزیلا، و عمیق شدن پلیت یا سقف دهان).

کودکانی که لوزهای آنها رشد زشادی داشته اند، ممکن است فک پایین خود را با هدف کاهش تنگی نفس جلو بیاورند. زبان فک پایین را به موقعیت جلوتری خواهد آورد، که می تواند منجر به جلوآمدگی فک پایین و کراس بایت قدامی شود.

تنفس دهانی طولانی مدت می تواند موجب خشک شدن لثه ها و منجر به تجمع پلاک های دندانی، با هیپر پلازی لثه به عنوان یک نتیجه معمول شود.

پیشرفت تحصیلی اندک، و حافظه واج شناختی عملی ضعیف تر حتی در کودکانی که تنفس دهانی دارند در مقایسه با کودکانی که از راه بینی نفس می کشند، گزارش شده بود.

بنابراین متخصصان دندانپزشکی باید توجه خاصی به کودکان با تنفس دهانی نشان دهند و استفاده از  vestibular shield را مد نظر قرار دهند.

عادت خوردن غذا با یک طرف دهان

عادت خوردن غذا با یک طرف پدیده ای است که فرد معمولاً تنها با یک طرف دهان خود غذا می جود، که می تواند قابل ارتباط با دردی باشد که با پوسیدگی های جدی دندانی یا جویدن نا مناسب به دلیل باقی ماندن نوک های ریشه ها یا ریشه های به شدت پوسیده در سمت استفاده نشده بروز پیدا می کند. کراس بایت باکال نیز یکی از دلایل برای این عادت دهانی است.

افزایش اندازه عضلات بالا مانند جانبی در سمتی که عمل جویدن انجام می شود تعریف شده است، وقتی با سمت روبرو مورد مقایسه قرار می گیر، که ممکن است با اختلال نسبتاً شایع مفصل فکی گیجگاهی ارتباط داشته باشد که در کودکان با عادت جویدن یک طرفه بروز می یابد.

هیپرتروفی در سمتی که جویدن انجام می شود، و آتروفی در سمتی که استفاده نمی شود می تواند منجر به عدم تقارن صورت، کراس بایت یک طرفه، و انحراف مید لاین فک پایین شود.

ابزارهای جدید نیز برای درمان مال اکلوژن در دندان های شیری و دوره واسط دندانی معرفی شده اند، از جمله ترینر مایوفانکشنال و ابزار هدایت رشد.

از آنجا که این ابزارها ساده و به صرفه هستند، آنها برای استفاده به منظور درمان ضعف عملکرد دهان، ایجاد تعادل عضلانی، ترمیم اورجت و اوربایت نرمال، اصلاح یا کاهش جلو آمدگی دندان های پیشین فک بالا و فشردگی قدامی توصیه می شوند. اما این موارد باید با دقت انتخاب شوند، و ارتودنتیست باید در استفاده از آنها بسیار آموزش دیده باشد.

خرد کردن، مکیدن، و جرعه جرعه نوشیدن غذا

جویدن یخ موجود در نوشابه یا نوشیدنی های دیگر، چه آسیبی می تواند برساند؟ دما و قدرت شکنندگی تکه های یخ می تواند موجب شکستن دندان ها شود. آنها منجر به ایجاد ترک های ریزی روی سطح مینای دندان ها می شوند، که به مرور زمان می تواند منجر به بروز مشکلات بزرگتر دندانی شود. یخ خرد شده کم خطرتر از تکه های بزرگ تر آن است. اما هنوز هم تمام دندانپزشکان انجام این کار را منع می کنند.

درست مانند تکه های یخ، خوردن بلال که فشار غیر ضروری زیادی به دندان ها وارد می کند، و موجب شکسته شدن یا ترک خوردن آن می شود. برخی کودکان هسته میوه هایی مانند هلو، زردآلو و آلو را داخل دهان خود نگه می دارندو مکیده، سپس به آنها دندان می زنند.

جویدن مداوم اشیایی مانند مداد، خودکار با ناخن ها علاوه بر میکروب هایی که وارد دهان می کنند که می توانند منجر به بروز بمماری های متعدد شوند، به مرور زمان می تواند نحوه قرار گیری دندان ها را تغییر دهند که اصلاح آن نیاز به استفاده از بریس های ارتودنسی خواهد داشت.

جرعه جرعه نوشیدن نوشابه های حاوی قند در طول روز، عادت بد دیگری است که باعث می شود دندان ها پیوسته در معرض نوشیدنی های شیرین و اسیدی قرار بگیرند که می تواند پوسیدگی دندان ها را تسریع ببخشد.

وقتی کودک شما چیزی می خورد یا می نوشد نتیجه آن را به او متذکر شوید و خوراکی های سالم تر را به او پیشنهاد دهید مانند هویچ کوچک. نوشیدنی ها را با نی به او بدهید تا قرار گرفتن دندان ها در معرض قند به حداقل برسد. مطمئن شوید کودک نی را دور از دندان ها نگه می دارد.

استفاده از دندان ها به عنوان ابزار

دندانپزشکان گزارش می دهند که بیماران مخصوصاً کودکان تا میزان زیادی برای انجام یک دسته کارهای عجیب به دندان هایشان تکیه دارند: پاره کردن پاکت چیپس، باز کردن درب بطری. این کارها می توانند به دندان ها آسیب جدی وارد کنند و باعث شوند لبه دندان های ضعیف لب پر یا حتی شکسته شوند.

مدام به کودک خود تذکر دهید تا قبل از بردن هر شی به سمت دهان به این فکر کند که چه چیزی را سمت دهان می برد. سعی کنید به آنها یاد دهید برای باز کردن پاکت ها یا کارهای دیگر از شما یا ابزار مناسب کمک بگیرند تا سلامت دندان های آنها حفظ شوند.

دندان قروچه در کودکان

خواه کودک دندان های خود را در طول روز روی هم فشار دهد یا در طول شب، در هر صورت موجب ساییده شدن دندان ها می شود. گرچه دندان قروچه می تواند در نتیجه عوامل مختلفی بروز پیدا کند، از جمله استرس و افسردگی، اما ممکن است بایت غیر عادی یا فقدان دندان یا کج بودن آنها منجر به انجام این کار شود.

برای جلوگیری از بروز آسیب های بیشتر باید کودک را نزد دندانپزشک ببرید تا برای او محافظ دندان تجویز کند. نمونه های سفارشی که توسط دندانپزشک ساخته می شوند گرانتر از نمونه های OTC هستند، اما بهتر روی دندان ها قرار می گیرند و بهتر عمل می کنند. گاهی اوقات، تنها کمک می کند کودک هشیار باشد دندان های خود را روی یکدیگر فشار ندهد و نساید. اگر این مشکل در نتیجه استرس بروز می یابد می توانید او را نزد مشاور ببرید یا به ورزش کردن ترغیب کنید.

علاوه بر این، باید مصرف نوشیدنی های حاوی کافئین کاهش پیدا کند؛ از جویدن مداد یا هر چیز دیگری غیر از غذا باید جلوگیری شود. اگر متوجه شدید کودک در طول روز هم دندان قروچه دارد، او را تشویق کنید با قرار دادن زبان خود بین دندان ها عضلات اطراف دهان خود را شل کند و شب ها با قرار دادن یک پارچه گرم در مقابل گونه و لاله گوش کمک کنید ماهیچه های فک خود را شل کند.

درر صورتی که مشکلات بایت منجر به اقدام به دندان قروچه شده باشند توصیه می شود قبل از آنکه پیامدهای آن منجر به بروز مشکلات جدیدتر شوند، برار درمان این موقعیت کودک خود را نزد ارتودنتیست ببرید.

اگر به دنبال بهترین متخصص ارتودنسی و مشکلات فک در تهران میگردید با ما تماس بگیرید