درمان ریشه (عصب کشی) در کودکان
در اين نوشته می خوانيد :
در افراد بزرگسال، هرگاه دندانی با خطر از دست رفتن مواجه باشد، بهترین گزینهی ممکن برای حفظ آن، درمان ریشه یا عصب کشی میباشد. با این حال، این فرایند به میزانی که در بزرگسالان انجام میشود در کودکان انجام نمیشود. وقتی صحبت از کودکان و سلامت آنها به میان میآید، بزرگسالان بسیار محتاطانه و حمایتگرانه برخورد میکنند. در واقع باید هم اینچنین باشد. کاملا طبیعی است که والدین نسبت به ایمن و بیخطر بودن انجام فرایندهای درمان ریشه روی فرزندشان اندکی تردید داشته باشند.
همانطور که همهی ما میدانیم، نخستین نشانهی دندان عفونی، وجود درد در آن دندان است. والدین نبایستی گله و شکایت کودکان از درد دندان را نادیده بگیرند و باید فورا به دندانپزشک مراجعه کنند تا کودک تحت معاینهی دقیق قرار گیرد.
آیا واقعا انجام درمان ریشه، حتی در خصوص دندان شیری، ضروری است ؟
حفظ دندان کودک، حتی اگر شیری باشد، به اندازهی نجات دندانهای دائمی اهمیت دارند. دندانهای شیری جای دندانهای دائمی را نگه میدارند و برای پیشرفت روند گفتار کودک، جویدن غذا و مهمتر از همه، کمک به رشد صحیح و مرتب دندانهای دائمی ضروری هستند. همهی عفونتهای دندان شبیه یکدیگر نیستند، بنابراین، فرایند درمان ریشه تنها در موارد اساسی انجام میشود. در اینجا به برخی ملاحظات مربوط به ضرورت درمان ریشه اشاره خواهد شد:
- کدام دندان عفونی شده است – محل دندان و غیره.
- چه زمانی دندان خواهد افتاد – فاصلهی زمانی که انتظار میرود دندان دائمی رشد کند و جایگزین آن شود.
- شدت یا وخامت آسیب به دندان.
- آیا لثه و استخوان پیرامون دندان عفونی نیز تحت تاثیر عفونت قرار گرفته است و این تاثیر به چه میزان بوده است.
آیا فرایند درمان ریشه ایمن و بی خطر است؟
درمان ریشه برای کودکان کاملا بی خطر است. تحقیقات بسیاری انجام شدهاند که ایمن و بی خطر بودن درمان ریشه برای کودکان را تایید میکنند. این گونه درمانها، اگر با تجهیزات پیشرفتهی دندانپزشکی و توسط یک دندانپزشک متخصص در زمینهی تکنیکها و فرایندهای درمان ریشه انجام شوند، کاملا ایمن و بی خطر خواهند بود، حتی برای کودکان خردسال.
دندانپزشکهای مختلف نظرات متفاوتی در رابطه با تاثیرات منفی فرایندهای درمان ریشه، بخصوص در کودکان دارند؛ با این حال، وقتی همهی نکات مربوط به آن ذکر میشوند و همهی مراحل به پایان میرسند، والدین مسئول بهداشت دهان و دندان و مراقبت از دندانهای شیری کودکان خود هستند. بنابراین، زمانی که پوسیدگی و عفونت در دندانهای کودکان آنها بروز مییابد، این نیز وظیفهی والدین است که پیگیر نوع درمان دندانپزشکی مناسب کودک خود باشند. دندانپزشکها تنها منابع معتبر اطلاعات دندانپزشکی میباشند و در صورتی که درمان ریشه بهترین راه درمان نباشد آن را پیشنهاد نخواهند داد.
حفظ دندان همواره بهترین راه است
برخلاف سطح بیرونی دندان که سفت و سخت است، پالپ نرم درون دندان پر از رگهای خونی و عصب است. علائم و نشانههای مشکلات مربوط به این منطقه در قالب حساسیت دندان و درد بروز مییابند. زمانی که طی معاینهی دندان با این علائم و نشانهها مواجه میشویم، عموما از رادیوگرافی استفاده میکنیم (عکس رادیولوژی با اشعهی ایکس) تا مطمئن شویم پالپ دندان بیمار یا در حال از دست رفتن است. در این زمان باید اقدام کنیم، پیش از آنکه آبسه یا عفونت بیشتر گسترش یابد.
در مورد دندانهای کودکان چنانجه عفونت شدید باشد، ممکن است نیاز باشد دندان کشیده شود و در محل آن فضا نگهدار قرار داده شود تا شکاف بین دو دندان کناری حفظ شود. اما در بسیاری از موارد، فضا نگهدار نمیتواند عملکرد دندان از دست رفته را جبران کند. بعلاوه، ممکن است پس از مدتی شل شوند و نیاز باشد پیوسته مورد بررسی قرار گیرند.
در صورت امکان، میتوان از روشهای درمانی زیر به عنوان جایگزین استفاده نمود:
- درمان غیرمستقیم پالپ: چنانچه آسیب وارد آمده به پالپ مختصر باشد، این امکان وجود دارد که اکثر قسمت پوسیده (و نه پالپ را) تراشید، نوعی آنتی بیوتیک روی آن بکار برد و سپس مجددا روی دندان را با مواد دندانی پر و روکش کرد؛ این نوع درمان، “غیرمستقیم” است.
- پالپوتومی: به عنوان راهی دیگر، اگر پوسیدگی محدود به بخش بالای پالپ باشد، استفاده از “پالپوتومی” پیشنهاد میشود. این درمان عبارت است از برداشتن بخش آسیب دیدهی پالپ، تثبیت بخش سالم باقیمانده و سپس ضدعفونی و پر کردن دندان. این نوع درمان ریشهی “جزئی” تکنیکی است که که در دراز مدت مورد بررسی قرار گرفته است و در اکثر موارد موفقیت آمیز بوده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.