دنچر، پروتز، یا دندان مصنوعی چیست؟ بخش اول

دندان مصنوعی و دنچر نوعی جایگزین مصنوعی برای دندان ها و بافت از دست رفته لثه داخل دهان است. پروتز های مصنوعی معادل پای مصنوعی هستند که فرد در صورت از دست دادن پای خود از آن استفاده می کند.

پروتزهای مصنوعی – بخش اول

چرا باید از پروتز مصنوعی استفاده کرد؟

اصلی ترین دلیل برای نیاز به استفاده از پروتزهای مصنوعی جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته است. البته از دست رفتن دندان ها به علل مختلفی می تواند اتفاق بیفتد. برخی افراد در نتیجه ضربه یا حادثه لازم است بخشی از دندان ها و بافت داخل دهان آنها برداشته شود. برخی دیگر نیز بیماری هایی مانند پوسیدگی یا بیماری لثه می توانند منجر به از دست رفتن دندان های آنها شوند. بالا رفتن سن نیز در این میان بی تأثیر نیست. هر چه سن فرد بالاتر می رود، احتمال از دست رفتن همه، یا تقریباً همه دندان های طبیعی بالاتر می رود.

پروتزهای دندانی که به صورت سفارشی برای هر بیمار ساخته می شوند به افرادی که از این مشکل رنج می برند اجازه می دهند یک بار دیگر طبیعی بودن ظاهر و احساس دهان خود را تجربه کنند. قرار گرفتن پروتز مصنوعی داخل دهان، گاهی چیزی فراتر از بخشیدن احساس دندان های طبیعی است. دندان های مصنوعی می توانند تأثیرات مفید چشمگیری داشته باشند. آنها می توانند به حفظ ساختار گونه ها و لب ها کمک کنند. اجازه می دهند فرد به درستی غذا بخورد، و احساس اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.

انواع پروتز دندانی

دو نوع اصلی پروتزهای دندانی عبارتند از:

دنچر یا دست دندان کامل نوعی پروتز است که از دو سری دندان کامل برای فک بالا و پایین تشکیل شده است، و اساساً زمانی استفاده می شوند که همه دندان های طبیعی بیمار از دست رفته باشند.

پروتزهای پارسیل به گونه ای طراحی شده اند و زمانی توصیه می شوند که یک یا چند دندان طبیعی وجود داشته باشند و تنها چند دندان از دست رفته نیاز به جایگزین داشته باشند.

در اکثر موارد، پروتزهای کامل و پارسیل به شکل متحرک طراحی شده اند. پروتزهای پارسیل ثابت گزینه های دیگری به نام روکش و بریج نیز دارند. دست دندان های کامل ثابت نیز تحت عنوان پروتزهای بر پایه ایمپلنت شناخته می شوند. پروتزها می توانند روی فک بالا یا پایین، یا در صورت لزوم، روی هر دو قرار بگیرند.

پروتزهای مصنوعی – بخش اول

دست دندان کامل

دست دندان کامل که جایگزین همه دندان های قوس دندانی می شوند، به گونه ای طراحی می شوند که به راحتی روی لثه ها و استخوان فک قرار بگیرند. فرایند دقیق و مدت زمان لازم برای قرار گیری پروتزهای مصنوعی روی دندان ها به وضعیت بیمار بستگی دارد.

در برخی موارد، در صورتی که بیمار مجبور باشد قبل از ساخت پروتز خود دندان بکشد، باید چند هفته یا حتی چند ماه صبر کرد تا اطمینان حاصل شود که لثه ها و استخوان قبل از قرار گرفتن آنها بهبود پیدا کرده اند. این به این معناست که بیمار باید مدتی را بدون دندان سپری کند.

با این حال، در موارد دیگر، بلافاصله پس از کشیدن دندان ها می توان از پروتزها استفاده کرد، به این معنا که نیاز نیست مدتی را بدون دندان سپری کنید. نقطه ضعف استفاده سریع از پروتزها این است که لثه ها و استخوان فک پس از کشیدن دندان نسبتاً خیلی سریع تغییر شکل پیدا می کنند. استخوانی که دندان ها را حمایت می کرده است، در واقع پس از کشیدن دندان ممکن است 6 ماه طول بکشد تا روند تغییر شکل آن به تمام برسد. این احتمالاً به این معناست که لازم است یک بار دیگر به دندانپزشک مراجعه کنید تا در پروتز شما تغییراتی ایجاد کند تا متناسب با شکل جدید استخوان باشد.

بسته به وضعیت دندان های شما، برای دریافت دست دندان کامل ممکن است لازم باشد به دندانپزشک یا دندانساز مراجعه کنید. دندانپزشک ابتدا دهان را بررسی و اندازه گیری می کند و از آن قالب می گیرد و اطلاعات لازم را برای آزمایشگاه دندانی ارسال می کند تا در آنجا تکنیسین دندانساز پروتزها را بسازد.

در صورتی که به تکنیسین دندانساز مراجعه کنید، بدون آنکه نیاز باشد به دندانپزشک مراجعه کنید می توانید پروتزهای دندانی خود را دریافت کنید. با این حال، صرف نظر از دنچرها، چکاپ های معمول دندانپزشکی باز هم حائز اهمیت هستند.

پروتزهای مصنوعی – بخش اول

چه به تکنیسین دندانساز مراجعه کنید یا دندانپزشک، باید دو جلسه برای قالب گیری مراجعه کنید، سپس با قالب های گرفته شده پروتزهای آزمایشی ساخته می شوند. پس از امتحان کردن آنها داخل دهان، بررسی تناسب و ظاهر آنها با دهان، تنظیمات لازم صورت خواهند گرفت تا زمانی که نمونه آزمایشی کاملاً بی نقص شود و بتوان از آن به عنوان مبنایی برای ساخت پروتزهای نهایی استفاده شود.

خواه پروتزها از فلز ساخته شده باشند یا پلاستیک و آکریلیک های همرنگ دندان ها، در اکثر موارد افراد متوجه نخواهند شد آیا شما از پروتز مصنوعی استفاده می کنید یا دندان های طبیعی شما هستند. بافت شبیه لثه آنها آنقدر بلند هست که وقتی لبخند می زنید خودتان یا هیچ فرد دیگری قادر به دیدن لبه ها نخواهید بود.

اگر پروتزها با تناسب خیلی خوب ساخته شده باشند، با مکیدن طبیعی می توانند در جای خود قرار بگیرند. پروتزها نیز مانند دندان های طبیعی نیاز به تمیز شدن دارند، اما شما برای این کار می توانید به راحتی آنها را از دهان خارج کنید. دندانپزشک دستورالعمل های لازم برای پاکسازی آنها را ارائه خواهد داد، اما در مقاله بعد، علاوه بر ذکر نقاط ضعف و قوت پروتزهای متحرک، برای شما از نحوه مراقبت و پاکسازی آنها خواهیم گفت.