فرنکتومی چیست و چگونه می تواند سلامت دهان را بهبود بخشد؟

اگر کودک شما مشکلات گفتاری، غذا خوردن یا ارتودنتیک خاصی را تجربه می کند، دندانپزشک او ممکن است انجام فرنکتومی را توصیه کند. این فرایند با برداشتن بافت همبند در بالا یا پایین دهان، به اصلاح این مشکلات کمک می کند. فناوری های جدید فرنکتومی را به گزینه ای بی خطر و راحت برای بیماران در هر سنی تبدیل کرده اند.

فرنوم چیست؟

فرنوم نوار کوچکی از بافت همبند نازک است که لب ها را به لثه ها (بالا و پایین) و زبان را به پایین دهان متصل می کند. فرنوم بخشی طبیعی از آناتومی است، با این حال، اگر خیلی کوتاه یا تنگ باشد، می تواند باعث بروز تعدادی از مشکلات شود.

مشکلات ناشی از فرنوم کوتاه عبارتند از:

• حرکت محدود لب (در گره لبی)
• دامنه حرکت محدود زبان (در گره زبانی)
• عقب رفتن لثه که می تواند باعث ایجاد مشکلات ثانویه مانند پوسیدگی و التهاب لثه شود.
• درد و ناراحتی بویژه هنگام غذا خوردن یا مسواک زدن
• دیاستم (اصطلاح پزشکی برای فاصله بین دندان های جلو) که ممکن است برای برخی از نظر ظاهری ناخوشایند باشد
• مشکل در تغذیه (شیردهی یا تغذیه با شیشه شیر) در نوزادان
• اختلالات گفتاری

فرنکتومی چیست؟

فرنکتومی که اغلب تحت عنوان فرنولکتومی نیز شناخته می شود، یک فرایند جراحی است که هدف آن درمان گره زبانی یا لبی با بریدن یا اصلاح فرنوم مشکل ساز است. این جراحی به سادگی عبارت است از برداشتن بافت همبند از زیر زبان یا لثه بالای دو دندان وسط قوس دندانی.

فرنکتومی

انواع فرنکتومی

دندانپزشک معمولاً دو نوع فرنکتومی انجام می دهد:

فرنکتومی لینگوال

فرنکتومی لینگوال شامل برداشتن بافتی است که قسمت زیرین زبان را به کف دهان متصل می کند. فرنکتومی لینگوال معمولاً برای اصلاح وضعیتی به نام آنکیلوگلوسیا، که در غیر این صورت به عنوان گره زبانی شناخته می شود، استفاده می شود. گره زبانی معمولاً مربوط به خیلی سفت یا کوتاه بودن این بافت است که ظرفیت زبان را برای حرکت محدود می کند.

گره زبانی می تواند شیردهی را برای نوزادان دشوار کند. همچنین می تواند روی گفتار و غذا خوردن در کودکان و افراد بزرگسال تأثیر بگذارد. بیماران اغلب سعی می کنند کمبود تحرک زبان را با تغییر موقعیت فک خود جبران کنند، در نتیجه سایر مشکلات ارتودنتیک ایجاد می شوند.

فرنکتومی لبی

فرنکتومی لب بالا شامل برداشتن قطعه بافت یا اصلاح فرنومی است که لب بالا را به لثه های دندان های جلوی فک بالا متصل می کند- که معمولاً به آن بستن لب گفته می شود. همه افراد این بافت را دارند، اما بیشتر مشکلات زمانی ایجاد می شوند که بافت در نوزادان بیش از حد بزرگ یا سفت باشد. نوزادانی که نمی توانند لب های خود را باز یا جمع کنند، در حین شیردهی مشکل در چسبیدن به سینه یا نوک شیشه شیر دارند. در کودکان بزرگ تر و افراد بزرگسال، فرنوم بزرگ می تواند باعث جدا شدن دندان های جلو از یکدیگر شود و بین آنها فاصله ایجاد کند و پس از رویش دندان های دائمی به درمان ارتودنسی نیاز باشد.

فرنکتومی لب پایین روی فرنومی انجام می شود که لب پایین را به لثه پایین متصل می کند در حالی که فرنکتومی لبی بالا فرنومی را اصلاح می کند که لب بالا را به لثه های بالای دندان های جلوی فک بالا متصل می کند. فرنکتومی لب بالا شایع تر از فرنکتومی فک پایین است.

فرنکتومی

چرا فرنکتومی ضروری است؟

والدین و بیماران به دلایل مختلف و در سنین مختلف فرنکتومی را انتخاب می کنند.

در شیرخواران، هم گره های زبانی و هم گره لب بالا می توانند باعث بروز مشکلاتی در شیر خوردن و به طور بالقوه تغذیه با شیشه شیر شوند. علائم احتمالی گره زبانی یا لبی در نوزادی عبارتند از: طولانی شدن شیر خوردن از سینه مادر، مشکل در بستن لب ها به دور سینه مادر (باعث ایجاد درد در نوک سینه در مادر) و گاز گرفتن بیش از حد. روز به روز والدین بیشتری در پی انجام یک فرنکتومی بی خطر هستند که سریع بهبود یابد تا به نوزاد آنها کمک کند هنگام شیر خوردن دهان به خوبی دور شیشه شیر بسته شود.

در سایر بیماران، چه بزرگسالان و چه کودکان، فرنکتومی می تواند راه حلی برای مسائل مربوط به خوردن یا گفتار باشد. دندانپزشک همچنین ممکن است آن را به عنوان بخشی از درمان کلی ارتودنسی بیمار توصیه کند.

فرنکتومی و ارتودنسی

فرنکتومی می تواند بخش مهمی از درمان ارتودنسی باشد که در آن فرنوم بلند باعث جابجایی و ایجاد فاصله بین دندان ها، یا کوتاه بودن آن باعث جابجایی فک می شود.

در مورد کوتاه بودن فرنوم زبانی، بیماران ممکن است فک پایین را فشار دهند تا غذا خوردن یا صحبت کردن برای آنها راحت تر شود- و باعث درد در فک یا بروز مال اکلوژن آندربایت شود. در این مورد، فرنکتومی لینگوال ممکن است برای اطمینان از موفقیت درمان ارتودنسی توصیه شود.

هنگام درمان بیمارانی که فاصله بین دندان های جلو دارند، متخصص ارتودنسی ممکن است فرنکتومی فک بالا را پس از بریس ها توصیه کند تا از جدا شدن دندان ها پس از درمان جلوگیری کند.

ارتودنتیست شما می داند که زبان، لثه و سایر بافت های دهان تأثیر قابل توجهی روی سلامت دندان ها و فک ها شما دارند. آنها به درمان کل دهان بیمار برای اطمینان از مثبت ترین نتایج دندانی معتقد هستند.

فرنکتومی بخش مهمی از روند درمان آنها است، خواه ایجاد یک تجربه پیوند عالی بین یک مادر جدید و نوزادش در طول شیردهی باشد، یا کمک به یک بیمار ارتودنسی تا مطمئن شود که دندان های جلوی تازه صاف شده اش به همین شکل باقی خواهند ماند. ما خانواده ها را تشویق می کنیم که در صورت داشتن هرگونه پرسش در مورد این روش با دندانپزشک یا ارتودنتیست خود صحبت کنند.

فرنکتومی

فرنکتومی شامل چه مواردی است؟

فرنکتومی دهان یک فرایند نسبتاً ساده است که نباید بیش از 30 دقیقه طول بکشد. در صورت لزوم پزشک یک بی حس کننده موضعی تزریق می کند. هنگامی که ناحیه بی حس شد، از تیغ جراحی یا قیچی جراحی برای بریدن فرنوم استفاده می شود. در برخی موارد، ممکن است بخیه لازم باشد.

فرنکتومی معمولاً با استفاده از لیزرهای تخصصی بافت نرم نیز انجام می شود. این لیزرها یک پرتو بسیار متمرکز منتشر می کنند که اساساً بافت دهان را تبخیر می کند. لیزر درمانی به طور کلی باعث خونریزی بسیار اندک و حداقل ناراحتی می شود و آن را به یک راه حل ایده آل برای نوزادان و کودکان خردسال تبدیل می کند. روند بهبودی فرنکتومی با لیزر معمولاً سریع و بدون عارضه است.

ریکاوری بعد از فرنکتومی

روند بهبود به طور کلی سریع و ساده است. شیرخواران می توانند فوراً تغذیه را از سر بگیرند، در حالی که کودکان بزرگتر و افراد بزرگسال ممکن است در چند ساعت نخست بعد از جراحی به نوشیدن مایعات، و برای یک یا دو روز به غذاهای نرم نیاز داشته باشند تا زمانی که دیگر درد و ناراحتی وجود نداشته باشد.

دندانپزشک شما در صورت لزوم داروهای تسکین درد را در اختیار شما قرار خواهد داد و بیشتر به شما توصیه می کند که برای جلوگیری از عوارض در طول دوره بهبودی چه کاری انجام دهید.