تأثیر قند روی پوسیدگی دندان ها

پوسیدگی دندان چیست؟

پوسیدگی دندان یا “کرم خوردگی دندان” زمانی رخ می دهد که اسید از داخل دهان، مینا و عاج دندان ها را مورد حمله قرار می دهد و باعث ایجاد حفره ها یا سوراخ هایی روی دندان ها می شود. اسید توسط باکتری هایی تولید می شود که در داخل پلاک یافت می شوند- یک فیلم چسبنده و نازک که بارها روی دندان ها تشکیل می شود. هنگامی که قند مصرف می شود، با باکتری های درون پلاک تعامل پیدا می کند تا اسید تولید کنند. این اسید مسئول پوسیدگی دندان است، زیرا به آرامی مینای دندان ها را حل می کند و حفره ها یا سوراخ هایی روی دندان ها ایجاد می کند. پوسیدگی دندان می تواند منجر به بروز آبسه دندان شود، که ممکن است منجر به کشیدن اجباری دندان شود.

علیرغم کاهش نرخ پوسیدگی دندان در دهه های گذشته، هنوز هم یکی از شایع ترین مشکلات در بسیاری از کشورهای دنیا است، و پس از سرماخوردگی در رده دوم قرار می گیرد. برآورد شده است که از هر 3 فرد بزرگسال یک نفر از پوسیدگی دندان رنج می برند و نزدیک به یک کودک از هر چهار کودک به همان اندازه از یکی از اشکال پوسیدگی دندان رنج می برند.

قند و پوسیدگی دندان

قندهای موجود در غذا و نوشیدنی ها نقش مهمی در گسترش پوسیدگی دندان ها ایفا می کنند. باکتری های موجود پلاک های دندانی از قند به عنوان انرژی استفاده می کنند و به عنوان یک محصول زباله اسید آزاد می کنند که به تدریج مینای دندان ها را حل می کند.

در سال 2010، سازمان بهداشت جهانی (WHO) به منظور پاسخ به مجموعه ای از پرسش های مربوط به تأثیرات قندها روی پوسیدگی دندان مروری روی تحقیقات انجام شده در این زمینه انجام داد. این بررسی سیستماتیک نشان دهنده شواهد پایدار از کیفیت متوسط ​​حمایت کننده از رابطه بین میزان قند مصرف شده و گسترش پوسیدگی دندان بود. همچنین شواهدی از کیفیت متوسط ​​وجود داشت که نشان می داد، زمانی که مصرف قندهای آزاد کمتر از 10% از انرژی دریافتی است، پوسیدگی های دندان کمتر هستند. پوسیدگی دندان ها با افزایش سن افزایش پیدا می کند و اثرات قندها روی دندان ها مادام العمر است. حتی سطوح پایین پوسیدگی در دوران کودکی برای سطوح پوسیدگی در طول کل عمر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که محدود کردن مصرف قندها به کمتر از 5% از انرژی دریافتی ممکن است برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به پوسیدگی دندان در طول دوره زندگی مفید باشد.

علاوه بر این، کمیته مشورتی علمی در مورد تغذیه (SCAN) در انگلستان اخیراً یک گزارش پیش نویس در سال 2014 منتشر کرده است که نشان دهنده ارتباط واضح بین مصرف غذاها و نوشیدنی های حاوی قندها و بروز پوسیدگی دندان ها در دندان های شیری و دائمی است. SCAN به بررسی 11 مطالعه پرداخت که یک رابطه بین مصرف غذاهای حاوی قند و بروز پوسیدگی های دندانی در کودکان شناسایی کرده بودند. آنها همچنین به بررسی هفت مطالعه پرداختند که شواهدی مبنی بر ارتباط بین پوسیدگی دندان ها در کودکان و نوشیدنی های شیرین شده با قند ارائه داده بودند. همچنین تعداد دفعات بیشتر مصرف نیز با احتمال بیشتر بروز پوسیدگی دندان ها همراه بود.

قندهای آزاد در حال حاضر تقریباً در تمام مواد غذایی یافت می شوند و مهمترین عامل در بدتر شدن سلامت دهان و دندان ها هستند. این بویژه در کودکانی مشکل آفرین است که در سنین پایین به قند عادت کرده اند. پوسیدگی دندان، علت اصلی بستری شدن کودکان حدوداً 5 تا 9 ساله در انگلستان است، در حالی که هر ساله 26000 کودک به دلیل پوسیدگی دندان در بیمارستان بستری می شوند- به عبارت دیگر، هر هفته 500 کودک.

تأثیر قند روی پوسیدگی دندان

چه کسانی در معرض خطر پوسیدگی دندان قرار دارند؟

همه افراد در معرض خطر پوسیدگی دندان قرار دارند، اما کودکان و نوجوانان بیشتر در معرض خطر هستند. پوسیدگی های دندانی شایع ترین علت از دست رفتن دندان در جوانان هستند. تنها 20 دقیقه پس از صرف غذا پلاک شروع به تشکیل شدن روی دندان ها می کند، و اگر به طور مؤثر برداشته نشود، پوسیدگی دندان آغاز می شود. افرادی که به طور مرتب قند مصرف می کنند، بیشتر در معرض خطر گسترش پوسیدگی دندان هستند، بویژه اگر غذایی که آنها می خورند چسبناک باشد یا در بین وعده های غذایی مصرف شود. میان وعده های حاوی قند و نوشیدنی های شیرین شده با قندها، اثرات بویژه بدی روی دندان ها دارند. افرادی که سیگار می کشند و الکل مصرف می کنند نیز در معرض خطر هستند. شیوع پوسیدگی دندان نیز با عوامل اجتماعی نیز همراه است- جایی که افراد بزرگسال از خانواده های کم درآمد نسبت به خانواده های با درآمد بالاتر، بیشتر از پوسیدگی دندان رنج می برند (37% در مقایسه با 26%).

توصیه های تغذیه ای

ما در حال حاضر قند زیادی را در رژیم های غذایی خود مصرف می کنیم. گزارش منتشر شده توسط WHO و توسط SACN روی نیاز به کاهش قندهای مصرفی به 5٪ از انرژی مصرفی ما تأکید دارند. این معادل 7 قاشق چایخوری/ مکعب یا 30 گرم قند در روز برای بزرگسالان است. توصیه برای کودکان 24 گرم برای کودکان 5 تا 11 ساله و 19 گرم برای کودکان 4 ساله است. این محدوده 5% به مراتب کمتر از مصرف فعلی است که در کودکان 5/1 تا 3 ساله 9/11% است؛ در کودکان 4 تا 10 ساله 7/14% است؛ و در افراد 11 تا 18 ساله 6/15% است. همچنین تصور می شود که پایبندی به مصرف قند توصیه شده 5%، افزایش چاقی را متوقف خواهد کرد.

تأثیر قند روی پوسیدگی دندان

راه های دیگر برای کاهش پوسیدگی دندان عبارتند از:

• مسواک زدن کامل دندان ها دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید و همچنین نخ دندان کشیدن روزانه.
• کاهش مقدار غذاهای چسبناک حاوی قندها، و شستشوی دهان با آب در صورت مصرف آنها.
• کاهش میان وعده ها؛ که به کاهش تولید اسید داخل دهان کمک می کند.
• کاهش مصرف نوشیدنی های شیرین شده با قند.
• غذاهای حاوی قند را فقط در وعده های غذایی بخورید.

نکته: میوه های کامل برای دندان های شما مضر نیستند.