انواع ابزارهای ارتودنسی

برای تکمیل موفقیت آمیز طرح درمان ارتودنسی، بیمار و ارتودنتیست باید با یکدیگر همکاری نزدیک داشته باشند. دندان ها و فک ها تنها در صورتی می توانند به محل درست خود جابجا شوند که بیمار با صبوری از ابزارهایی که باید، طبق تجویز استفاده کند.

برخی از پر استفاده ترین ابزارهای ارتودنسی عبارتند از:

سپراتور (یا فضاساز)

سپراتورها کش های کوچکی هستند که بین دندان ها قرار داده می شوند تا بین آنها فاصله ایجاد کنند و آنها را از یکدیگر جدا کنند تا جایی که قرار دادن بندهای ارتودنسی به دور تک تک دندان ها امکان پذیر باشد. سپراتورها معمولاً به مدت چند روز بین دندان ها باقی می مانند و قبل از قرار دادن بندها دور دندان ها، از جای خود خارج می شوند. این کش های کوچک اغلب ناراحتی اندکی بوجود می آورند که معمولاً ظرف چند روز از بین می رود. اگر سپراتور یک یا دو روز قبل از زمان مشخص شده از بین دندان ها خارج شود، نیازی نیست برای کارگذاری مجدد آن به ارتودنتیست مراجعه کنید. در چنین موقعیت هایی، شل شدن سپراتور به این معناست که فضای کافی بین دندان های عقب ایجاد شده استو در طول دوره ای که سپراتورها بین دندان ها قرار دارند بیمار باید از خوردن غذاهای چسبناک جویدنی پرهیز نماید.

براکت فلزی

بریس های فلزی از براکت های فلزی کوچکی تشکیل شده اند که مستقیماً روی دندان ها چسبانده می شوند، بعلاوه سیم ارتودنسی که همه براکت ها را به یکدیگر متصل می نماید. براکت ها می توانند “تویین” یا “سلف لیگیت” باشند. براکت های تویین به الاستیک های رنگی، نقره ای، یا شفاف برای نگه داشتن سیم ارتودنسی درون شیار براکت نیاز دارند، در حالی که براکت های سلف لیگیت روی خود یک ورودی کشویی دارند که با کنار رفتن آن می توان سیم را داخل شیار قرار داد.

سیم های ارتودنسی که استفاده می شوند با جدیدترین فناوری تولید آلیاژ تهیه شده اند و ویژگی هایی دارند که باعث می شوند درمان ارتودنسی به راحت ترین شکل ممکن انجام شود.

اجزاء براکت فلزی

 

 

براکت های فلزی

براکت ها قطعات فلزی مربعی شکل کوچکی هستند که با یک چسب مخصوص به جلوی دندان ها و مستقیماً به مینای آنها چسبانده می شوند. آنها مانند دسته هایی عمل می کنند که اجازه می دهند بتوان دندان ها را گرفت و آنها را جابجا کرد. براکت ها از فلز ضد زنگ ساخته می شوند. گرچه براکت ها از هر نوعی که باشند ظاهر مشابهی خواهند داشت، اما هر براکت برای هر دندان با ویژگی های خاص یا تجویزی که برای آن شده است، طراحی مجزایی دارد. براکت ها نیز با آخرین فناوری طراحی و تولید شده اند، از جمله براکت های تیتانیومی برای بیمارانی که به فلز (معمولاً نیکل موجود در استیل ضد زنگ) حساسیت دارند.

سیم ارتودنسی

سیم کمانی یا سیم ارتودنسی سیمی است که همه براکت ها را به یکدیگر متصل می کند. این قطعه کار اصلی صاف و یکدست کردن براکت ها، در نتیجه دندان ها را به عهده دارد. سیم های ارتودنسی که استفاده می شوند با جدیدترین فناوری تولید آلیاژ تهیه شده اند و ویژگی هایی دارند که باعث می شوند درمان ارتودنسی به راحت ترین شکل ممکن انجام شود.

بند ارتودنسی

بندها حلقه های فلزی هستند اطراف دندان های مولر یا دندان های عقب دهان قرار داده می شوند. به هر یک از آنها یک قطعه قلاب مانند جوش داده شده است، جایی که سیم کمانی به آن متصل می شود. بندها با استفاده از چسب های مخصوص دندانپزشکی به دندان ها چسبانده می شوند.

اُ-رینگ O-Ring

اُ- رینگ یا لیگاچورها حلقه های کشی کوچکی هستند که سیم ارتودنسی را روی هر براکت نگه می دارند. این کار با کشیدن حلقه ها تا اطراف گوشه های هر براکت، روی سیم ارتودنسی انجام می شود. اُ-رینگ ها می توانند خاکستری رنگ، شفاف، یا همرنگ براکت ها باشند، اما آنها در رنگ های مختلف نیز تولید می شوند. براکت های سلف لیگیت نیازی به اُ-رینگ ندارند زیرا روی آنها ورودی تعبیه شده است که باز و بسته می شود تا سیم ارتودنسی درون شیار زیر آن جای بگیرد.

پاور چین

پاور چین ها یک دسته اُ-رینگ کشی به هم پیوسته هستند. آنها شبیه زنجیر هستند، زیرا هر حلقه کشی کوچک به حلقه بعدی متصل است و یک ردیف تشکیل می دهند. زنجیر روی یک دسته براکت کشیده شده است، در حالی که هر حلقه به دور یک براکت قرار می گیرد. از آنجا که چین (زنجیر) تلاش می کند فشرده شود، دندان ها را به یکدیگر نزدیک تر می کند. از پاور چین برای حرکت دادن و جابجا کردن دندان ها در امتداد سیم ارتودنسی و بستن فواصل بین دندان ها استفاده می شود. پاور چین ها به رنگ های خاکستری، شفاف، یا رنگ های با مزه دیگر وجود دارند. هر بار که به ارتودنتیست مراجعه می کنید، پاور چین شما را تعویض خواهد کرد، بنابراین، هر بار می توانید رنگ جدیدی انتخاب نمایید.

الاستیک (رابر بند)

الاستیک ها بندهای کشی (رابر بند) هستند که بیمار باید آن را از یک براکت یا بند تا در یک قوس دندانی تا یک براکت یا بند در قوس دندانی دیگر بکشد تا فشاری وارد نماید که دندان ها را جابجا خواهد کرد. شما می توانید از بین الاستیک های همرنگ دندان یا الاستیک های رنگارنگ یکی را انتخاب نمایید. از آنجا که الاستیک ها به مرور زمان کش می آیند، باید هر روز یک الاستیک جدید استفاده کنید تا بتواند در جابجا کردن دندان ها تأثیر گذار باشد. ارتودنتیست تعداد زیادی الاستیک در اختیار شما قرار خواهد داد. استفاده از الاستیک ها طبق دستور ارتودنتیست برای دستیابی به نتایج مطلوب، و خارج کردن به موقع براکت ها از روی دندان ها لازم و ضروری است.

براکت های شفاف

براکت های شفاف براکت هایی هستند که از مواد سرامیکی ساخته می شوند تا دقیقاً همرنگ دندان ها باشند. برخی بیماران این نوع براکت ها را ترجیح می دهند، زیرا باعث می شوند بریس جلب توجه نکند.

براکت های سلف لیگیت

فناوری بریس ها پیشرفت های زیادی داشته است، مخصوصاً طی چند دهه اخیر،

اینویزیلاین

درمان ارتودنسی با استفاده از اینویزیلاین، تقریباً جایگزینی غیر قابل دیدن برای بریس ها است. یک دسته الاینر بسیار ظریف “شبیه محافظ دندان” که با فواصل زمانی دو هفته ای، به ترتیب مورد استفاده قرار می گیرند تا به تدریج دندان ها را به محل مطلوب خود برسانند. الاینرها به صورت تمام وقت، شب و روز  استفاده می شوند، غیر از حین خوردن غذا. این ابزارها برای درمان حیطه وسیعی از مشکلات ارتودنسی مناسب هستند. ارتودنتیست با استفاده از فناوری تصویر برداری کامپیوتری سه بعدی اینویزیلاین ها، روند درمان را برای هر بیمار سفارشی می کند. در این روش درمان، جابجایی های خاص دندان ها در طول درمان طبق انتظار پیش می روند و می توان نتایج درمان را به درستی پیش بینی کرد.

وسیع کننده کام

پالاتال اکسپندر یا وسیع کننده کام ابزاری است که به دندان های بالای عقب دهان چسبانده می شود و کمک می کند قوس دندانی بالا گسترده تر شود. اکسپندر ابزاری است که کراس بایت دندان های خلفی را اصلاح می کند، وقتی دندان های بالا داخل قوس دندانی پایین حبس می شوند.

ابزار هربست

هربست نوعی ابزار ارتوپدی است که به تغییر روند رشد کمک می کند. برخلاف هدگیر، که متحرک است، ابزار هربست در جای خود چسبانده می شود. این ابزار قوس دندانی پایین را جلو نگه می دارد تا به ظرفیت رشد فک پایین را به بیشترین حد ممکن برساند. گرچه فرد هنگامی که از ابزار هربست استفاده می کند فک پایین او مقداری جلوتر قرار می گیرد، اما قادر خواهد بود دهان خود را باز و بسته کند و دهان خود را به شکلی طبیعی به اطراف بچرخاند.

ریتینرها

ریتینرها برای نگه داشتن دندان ها در جای خود (پس از اتمام موفقیت آمیز درمان ارتودنسی و خارج کردن براکت ها از دهان) استفاده می شوند. استفاده از آنها برای حفظ نتایج درمان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. استفاده از ریتینرها ضروری است زیرا دندان ها فیبرهایی دارند که کمک می کنند به استخوان متصل شوند. با جابجا شدن دندان ها با بریس ها، این فیبرها کش می آیند. با برداشته شدن فشار از روی دندان ها، فیبرها می خواهند دندان ها را به جای اول خود برگردانند. ریتینرها به جلوگیری از این اتفاق کمک می کنند و زمان کافی را فراهم می آورند تا فیبرها داخل موقعیت جدید خود قرار بگیرند و ثابت شوند. هر چه مدت زمان طولانی تری از ریتینر استفاده شود، احتمال بازگشت دندان ها به جای نخست خود کمتر خواهد بود. قسمت پلاستیکی ریتینر را می توان در رنگ های متفاوت و با مزه ای سفارش داد. همکاری در استفاده از ریتینرها، پس از خارج کردن بریس ها، کاملاً ضروری است، در غیر اینصورت، دندان ها مجدداً کج خواهند شد.

ریتینرهای ثابت

ریتینر ثابت از یک سیم ساخته شده است که به سطح داخلی دندان های جلوی فک پایین چسبانده می شود تا کمک کند پس از خارج شدن ریتینر از روی دندان ها، آنها صاف و یکدست در جای خود باقی بمانند. گاهی اوقات، از ریتینر ثابت برای بسته نگه داشتن فاصله بین دندان ها، پشت دندان های جلوی فک بالا قرار می گیرد.

هدگیر ریورس پول

فیس ماسک یا هدگیر ریورس پول نوعی ابزار ارتودنسی است که عموماً در بیمارانی استفاده می شود که در حال رشد هستند و از آن برای اصلاح ناهماهنگی های اسکلتی/ دندانی استفاده می شود، زمانی که فک پایین از فک بالا جلوتر است (آندربایت). فیس ماسک با جلو کشیدن فک بالا (ماگزیلا) و کمک به رشد آن عمل می کند، و اجازه می دهد رشد آن به رشد فک پایین (مندیبل) برسد. فیس ماسک اغلب در کنار وسیع کننده کام استفاده می شود که فک بالا را گسترده می کند، به الاستیک فیس ماسک مسیر می دهد، و مانع از دست رفتن تکیه گاه روی قوس دندانی بالا می شود. هدگیر ریورس پول لازم است بین 12 تا 22 ساعت در روز استفاده شود، اما عموماً 14 تا 16 ساعت در روز برای اصلاح آندربایت مؤثر است.

فنر فورسز

 

 

ابزار فورسوز با قرار دادن فک پایین بیمار در یک موقعیت جلوتر عمل می کند و به مرور زمان رشد را در نوجوانانی که در آستانه بلوغ هستند افزایش می دهد، و به حذف اوربایت شدید کمک می کند، تناسب قرار گیری دندان ها روی یکدیگر را بهبود می دهد و احتمالاً بیمار را از جراحی فک بی نیاز می کند. مهمترین مزیت این سیستم نسبت به هدگیر یتا الاستیک این است که نیاز به همکاری بیمار ندارد. مدت زمانی که ابزار فورسوز استفاده می شود، بسته به میزان اصلاح مورد نیاز برای هر مورد بستگی دارد.

ابزار هربست

 

 

 

هربست در بیماران جوانی مورد استفاده قرار می گیرد که دندان ها و فک پایین آنها خیلی عقب تر واقع شده است. این ابزار، با جلوگیری از رشد رو به جلوی فک بالا، و با جلو آوردن فک پایین برای بالا بردن رشد طبیعی اوربایت را کاهش می دهد. بسته به مقدار اصلاح بایت مورد نیاز، ابزار هربست عموماً بین 8 تا 15 ساعت استفاده می شود.

چنانچه مایل به دریافت خدمات تخصصی ارتودنسی در شهر اراک یا تهران هستید. برای ارتباط با متخصص ارتودنسی کلیک کنید